Sylvant
siltuximab
siltuksymab
Niniejszy produkt leczniczy będzie dodatkowo monitorowany. Umożliwi to szybkie zidentyfikowanie nowych informacji o bezpieczeństwie. Użytkownik leku też może w tym pomóc, zgłaszając wszelkie działania niepożądane, które wystąpiły po zastosowaniu leku. Aby dowiedzieć się, jak zgłaszać działania niepożądane – patrz punkt 4.
Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.
W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza, lub farmaceuty lub
pielęgniarki.
Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, lub farmaceucie lub pielęgniarce. Patrz punkt 4.
1. Co to jest lek SYLVANT i w jakim celu się go stosuje
Informacje ważne przed zastosowaniem leku SYLVANT
Jak stosować lek SYLVANT
Możliwe działania niepożądane
Jak przechowywać lek SYLVANT
6. Zawartość opakowania i inne informacje
SYLVANT jest lekiem zawierającym substancję czynną siltuksymab. Siltuksymab jest przeciwciałem monoklonalnym (specjalnym rodzajem białka), które w organizmie łaczy się wybiórczo z antygenem (białkiem docelowym), zwanym interleukiną-6 (IL-6).
Lek SYLVANT stosuje się w leczeniu wieloogniskowej choroby Castleman’a (ang. multicentric
Castleman's disease, MCD) u dorosłych pacjentów niezakażonych ludzkim wirusem niedoboru odporności (HIV) ani ludzkim wirusem opryszczki-8 (HHV-8).
Wieloogniskowa choroba Castleman’a wywołuje łagodne guzy (nienowotworowe rozrosty) w węzłach chłonnych. Objawy choroby mogą obejmować uczucie zmęczenia, nocne poty, uczucie mrowienia
i utratę apetytu.
U pacjentów z MCD wytwarza się za dużo IL-6 i uważa się, że to wpływa na nieprawidłowy rozrost pewnych komórek w węzłach chłonnych. Siltuksymab wiążąc się z IL-6 blokuje jej działanie
i zatrzymuje nieprawidłowy rozrost komórek. Pomaga to zmniejszyć rozmiar zajętych węzłów
chłonnych, co łagodzi objawy choroby i pomaga w codziennym funkcjonowaniu pacjenta.
Jeśli pacjent ma ciężkie uczulenie na siltuksymab lub którykolwiek z pozostałych składników tego
leku (wymienionych w punkcie 6).
Przed rozpoczęciem przyjmowania leku SYLVANT należy omówić to z lekarzem, farmaceutą, lub pielęgniarką:
jeśli pacjent ma czynne zakażenie – gdyż lek SYLVANT może zmniejszać zdolność organizmu
do zwalczania zakażeń, i mogą one mieć cięższy przebieg;
jeśli pacjent ma mieć planowe szczepienie lub będzie potrzebował się zaszczepić w najbliższej przyszłości – gdyż niektórych szczepionek nie należy podawać z produktem SYLVANT;
jeśli pacjent ma wysokie stężenie tłuszczy we krwi (hipertriglicerydemia) – gdyż lek SYLVANT może zwiększać te stężenia. Lekarz może przepisać leki by to skorygować;
jeśli pacjent ma owrzodzenie żołądka lub zapalenie uchyłków co może zwiększyć ryzyko perforacji żołądka lub jelit. Objawy perforacji mogą obejmować: nasilenie bólów brzucha, nudności, zmianę pracy jelit i gorączkę – jeśli wystąpią te objawy należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem;
jeśli pacjent ma chorobę wątroby lub zmiany wyników badań czynności wątroby w badaniu krwi. Lekarz będzie obserwował pacjenta i czynność wątroby.
Jeśli którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczy pacjenta (lub pacjent ma wątpliwości), należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty przed zażyciem leku SYLVANT.
Należy natychmiast powiedzieć lekarzowi jeśli u pacjenta wystąpi ciężka reakcja alergiczna podczas
lub po infuzji. Objawy obejmują: trudności w oddychaniu, ucisk w klatce piersiowej, świszczący
oddech, silne zawroty głowy lub zamroczenie, obrzęk warg lub wysypkę.
Pacjent może być bardziej podatny na zakażenia podczas leczenia produktem SYLVANT.
Te zakażenia mogą być ciężkie jak np. zapalenie płuc lub zakażenie krwi (zwane także posocznicą lub sepsą).
Należy natychmiast powiedzieć lekarzowi, jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy zakażenia podczas leczenia lekiem SYLVANT. Objawy obejmują: kaszel, objawy grypopodobne, złe samopoczucie, zaczerwieniona lub gorąca skóra, gorączka. Lekarz może przerwać stosowanie leku SYLVANT.
Nie wiadomo czy lek SYLVANT jest bezpieczny i skuteczny w tej populacji, dlatego nie należy podawać leku SYLVANT dzieciom i młodzieży.
Należy powiedzieć lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
W szczególności należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek
z poniższych leków:
teofilina, stosowana w leczeniu astmy
warfaryna, lek przeciwzakrzepowy
cyklosporyna, stosowana podczas i po przeszczepieniu narządów
doustne środki antykoncepcyjne.
Jeśli którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczy pacjenta (lub pacjent ma wątpliwości), należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty przed zażyciem leku SYLVANT.
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Nie zaleca się stosowania leku SYLVANT w czasie ciąży. Nie wiadomo czy lek SYLVANT nie
działa szkodliwie na dziecko lub kobietę będącą w ciąży lub karmiącą.
Kobieta nie może zajść w ciążę w czasie terapii lekiem SYLVANT ani w ciągu 3 miesięcy od
zakończenia leczenia. Kobieta w tym czasie musi stosować skuteczną metodę antykoncepcyjną.
W niektórych przypadkach gdy kobieta w ciąży musi przyjmować leczenie MCD, lekarz może zdecydować, że korzyści dla zdrowia kobiety ze stosowania leku SYLVANT przeważają nad możliwym ryzykiem dla nienarodzonego dziecka, w tym zwiększonym ryzykiem zakażenia
i stosowania niektórych szczepionek u niemowląt urodzonych przez matki narażone na lek SYLVANT w czasie ciąży.
Nie wiadomo czy lek SYLVANT przenika do mleka ludzkiego. Lekarz wraz z pacjentką zdecyduje, czy będzie ona kontynuować przyjmowanie leku SYLVANT, czy będzie karmić piersią i odstawi lek SYLVANT.
Jest mało prawdopodobne by lek SYLVANT miał wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów
i obsługiwania maszyn.
Lek SYLVANT będzie podawany przez lekarza lub pielęgniarkę wyłącznie w szpitalu lub klinice.
Zalecana dawka to 11 miligramów na kilogram masy ciała podawana co 3 tygodnie.
Lek SYLVANT podaje się w „dożylnej infuzji” (kroplówka dożylna, zwykle do ramienia).
Podanie jest powolne, dłuższe niż 1 godzina.
Podczas infuzji produktu SYLVANT, pacjent będzie obserwowany czy nie ma działań niepożądanych.
Leczenie będzie kontynuowane do czasu, aż lekarz uzna, że nie przynosi ono korzyści dla
pacjenta.
Jest mało prawdopodobne by podano pacjentowi dawkę większą niż zalecana, gdyż ten lek będzie podawany przez lekarza lub pielęgniarkę. Jeśli pacjent myśli, że zostało mu podane za dużo leku SYLVANT, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce. Nie wiadomo jakie działania niepożądane mogą wystąpić po przedawkowaniu leku SYLVANT.
Nie należy przerywać stosowania leku SYLVANT bez wcześniejszego omówienia tego z lekarzem.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Podczas stosowania tego leku mogą wystąpić następujące działania niepożądane:
ciężka reakcja alergiczna – objawy mogą obejmować: problemy z oddychaniem, ucisk w klatce piersiowej, świszczący oddech, silne zawroty głowy lub zamroczenie, obrzęk warg lub wysypka.
Należy porozmawiać z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką, jeśli stwierdzi się którekolwiek
z poniższych działań niepożądanych:
zmniejszenie liczby białych krwinek (neutropenia);
zmniejszenie liczby płytek krwi (trombocytopenia);
świąd;
wysypka, swędząca wysypka (wyprysk);
duże stężenie tłuszczy we krwi (hipertriglicerydemia);
duże stężenie kwasu moczowego we krwi, co może być przyczyną dny;
nieprawidłowy wynik testu czynności nerek;
obrzęk ramion, nóg, szyi lub twarzy;
wysokie ciśnienie krwi;
zakażenia układu oddechowego – np. nosa, zatok lub gardła;
zakażenie dróg moczowych;
objawy przeziębienia;
ból gardła;
ból brzucha lub dyskomfort, zaparcia, biegunka, zgaga, owrzodzenia jamy ustnej, nudności,
wymioty;
zawroty głowy;
ból głowy;
ból stawów, ból kończyn;
zwiększenie masy ciała.
duże stężenie cholesterolu we krwi.
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do „krajowego systemu zgłaszania” wymienionego w załączniku V.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na etykiecie. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Przechowywać w lodówce (2ºC - 8ºC). Nie zamrażać. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu
w celu ochrony przed światłem.
Nie stosować, jeśli stwierdzi się widoczne zmętnienie, obce cząstki i (lub) przebarwienie roztworu po
odtworzeniu.
Substancją czynną jest siltuksymab. Każda pojedyncza fiolka zawiera 100 mg siltuksymabu.
Po odtworzeniu roztwór zawiera 20 mg siltuksymabu w 1 mililitrze.
Pozostałe składniki (substancje pomocnicze) to: histydyna, histydyny chlorowodorek
jednowodny, polisorbat 80 i sacharoza.
lek SYLVANT jest dostarczany w szklanych fiolkach zawierających liofilizowany biały proszek do sporządzania koncentratu roztworu do infuzji (proszek do sporządzania
koncentratu).
lek SYLVANT jest dostępny w opakowaniach zawierających 1 fiolkę.
EUSA Pharma (Netherlands) B.V. Beechavenue 54,
1119PW Schiphol-Rijk Holandia
Janssen Biologics B.V. Einsteinweg 101
2333 CB Leiden
Holandia
Znajdują się tam również linki do stron internetowych o rzadkich chorobach i sposobach leczenia.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Poniższa informacja przeznaczona jest dla fachowych pracowników ochrony zdrowia: Produkt leczniczy do jednorazowego użytku.
1. Należy stosować technikę aseptyczną.
Wyliczyć dawkę, niezbędną całkowitą objętość odtworzonego roztworu produktu SYLVANT oraz potrzebną liczbę fiolek. Do przygotowania roztworu zaleca się stosowanie igły 21-G, 1½ calowej (38 mm). Worek infuzyjny (250 ml) musi zawierać glukozę 5% i musi być wykonany
z polichlorku winylu (PVC), lub poliolefiny (PO), lub polipropylenu (PP), lub polietylenu (PE).
Opcjonalnie można użyć butelki z PE.
Pozostawić fiolkę do uzyskania temperatury pokojowej (15°C do 25°C) przez około 30 minut.
Produkt SYLVANT powinien mieć temperaturę pokojową w trakcie przygotowywania.
Zawartość każdej fiolki do jednorazowego użytku powinna być rozpuszczona w 5,2 ml wody do wstrzykiwań by uzyskać roztwór o stężeniu 20 mg/ml.
Delikatnie zamieszać (NIE WSTRZĄSAĆ ANI NIE MIESZAĆ ZBYT INTENSYWNIE)
zawartość fiolek by ułatwić rozpuszczenie się proszku. Nie usuwać zawartości zanim cały
proszek nie zostanie całkowicie rozpuszczony. Proszek powinien rozpuścić się w ciągu mniej niż 60 minut. Sprawdzić fiolki pod kątem obecności cząstek i przebarwień przed przygotowaniem dawki. Nie stosować jeśli stwierdzi się widoczne zmętnienie, obce cząstki
i (lub) przebarwienie roztworu.
Rozcieńczyć całą objętość fiolki w 250 ml jałowego roztworu 5% glukozy, usuwając wcześniej z jałowego roztworu 5% glukozy ilość równą objętości fiolki. Tak przygotowany roztwór umieścić w worku do infuzji. Delikatnie wymieszać.
6. Tak przygotowany roztwór nie powinien być przechowywany dłużej niż 2 godziny przed umieszczeniem w worku infuzyjnym. Infuzja powinna się zakończyć w ciągu 6 godzin od umieszczenia przygotowanego roztworu w worku infuzyjnym. Podać roztwór w czasie dłuższym niż 1 godzina używając zestawu powlekanego PVC, lub poliuretanem (PU), lub PE, zawierającego 0,2-mikronowy filtr z polieterosulfonu (PES). Produkt SYLVANT nie zawiera
konserwantów, wiec nie należy przechowywać żadnych niewykorzystanych ilości roztworu do ponownego użycia.
Nie przeprowadzano żadnych badań zgodności fizyczno-biochemicznej by ocenić jednoczesne
podawanie produktu SYLVANT z innymi produktami leczniczymi. Nie dokonywać infuzji produktu SYLVANT jednocześnie z innymi produktami leczniczymi przez ten sam port żylny.
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie
z lokalnymi przepisami.
Identyfikowalność
W celu poprawy możliwości identyfikacji biologicznych produktów leczniczych, należy wyraźnie
odnotować nazwę handlową oraz numer serii podanego produktu leczniczego.